Update 10/02/2025: Goed nieuws over de Tango!

Exmar stuurde op woensdag 5 februari een summier persbericht uit. Het leest als volgt:

“De liquefactie van aardgas aan boord van de Tango FLNG is gemonitord in de eerste maanden van de operatie. Deze testen hebben aangetoond dat de werkelijke productie van LNG de gegarandeerde niveaus heeft overschreden, met een aangepaste jaarlijkse equivalente productie van meer dan 0,6 miljoen ton per jaar.

Zoals eerder gemeld, bevat de overeenkomst voor de verkoop van de Tango FLNG een prijsaanpassingsclausule gelinkt aan de prestaties van de TANGO FLNG. Op basis van de productiedata heeft EXMAR geconcludeerd dat het recht heeft op een bonus, waarvan het bedrag nog niet is overeengekomen.” (Exmar persbericht -05/02/2025)

 

Zoals steeds blinkt de communicatie van Exmar uit in vaagheid. Vergis u niet, dit heeft niks de maken met een communicatieverantwoordelijk die er zich gemakkelijk zou hebben van afgemaakt. De reden is eerder te zoeken in de voortdurende en onophoudelijke pogingen van de Bieder, daarin geholpen door het bedrijf zelf, om zaken die de waarde van Exmar positief beïnvloeden, verborgen te houden.

Waarover gaat dit juist? Op 26 augustus 2022 verkocht Exmar de Tango aan ENI. Het incasseerde hiervoor op dat moment 646,7 mUSD in cash. In het jaarverslag van 2022 werd daarbovenop vermeld dat een Bonus/Malusmechanisme van toepassing is. Dit mechanisme zal gebruikt worden om de finale verkoopprijs van de Tango te bepalen. Deze prijsbepaling kan leiden tot een prijsaanpassing van maximaal -78 mUSD tot maximaal +44 mUSD. Dus Exmar zou in het meest negatieve geval 78 mUSD cash moeten terugbetalen aan ENI en in het meest positieve geval nog eens 44 mUSD extra cash zou ontvangen van ENI. De prijsaanpassing zou berekend worden door de actuele operationele performance van het Tango-platform gedurende de eerste 6 operationele maanden af te zetten tegen een niet nader genoemde target.

Exmar besloot in 2022 om in zijn boekhouding voorzichtig te werk te gaan: de volledige 78 mUSD cash die was ontvangen, werd nog niet in het resultaat genomen (en kwam dus ook niet in het eigen vermogen) en werd volledig als schuld op de balans geboekt. Ook de Bieder zelf ging er indertijd in zijn waardebepaling vanuit dat Exmar de 78 mUSD nog volledig zou moeten terugbetalen en gaf er geen waarde aan. De grens tussen ‘voorzichtig’ en ‘plat opportunistisch’ is hier uiteraard flinterdun…

Vandaag stuurt Exmar ons een cryptisch persbericht, waaruit we het volgende menen te kunnen opmaken: a) dat er geen Malus van toepassing zou zijn (dus geen terugbetalingen aan ENI) en b) dat er een Bonus zou komen maar niet geweten is hoeveel die dan exact is (dus een extra betaling krijgen van ENI).

Allereerst kunnen we dus al stellen dat de 78 mUSD die als schuld werd geboekt, nu in de winst mag genomen worden in 2025 en aldus het eigen vermogen verhoogt van 502 mUSD (per 30/06/2024-cijfers) naar 580 mUSD. De ‘overige schulden’ zakken dan met eenzelfde bedrag. Dit heeft geen verdere cash-impact.

Daarbovenop komt er ook een additionele cash-betaling van maximaal 44 mUSD. Deze zou dan de cashbalans met 44 mUSD verhogen en ook tot 44 mUSD additionele winst leiden (wat het eigen vermogen dan verder tot 624 mUSD verhoogt). Merk op dat we geen negatieve impact van belastingen verwachten, aangezien de Tango-verkoop een aandelentransactie betrof, die in beginsel vrijgesteld is van vennootschapsbelasting.

Wat weer uitermate storend is in de communicatie van Exmar is niet alleen het feit dat de geschatte Bonus als “onbekend” wordt bestempeld, maar ook dat er geen enkele moeite wordt ondernomen om een indicatie te geven. Zo blijven de volgende vragen onbeantwoord:

1. Wanneer loopt de termijn van 6 maanden exact af en mag de betaling worden verwacht?
2. Wat zijn de exacte prestatiedoelstellingen die behaald dienen te worden?
3. Wat is de inschatting van de bonus op basis van de behaalde prestaties?

Het zit namelijk zo: meneer Saverys weet dit uiteraard allemaal wél. Er is een verkoopovereenkomst getekend met ENI waarin zonder twijfel een duidelijk prijsmechanisme is overeengekomen. De actuele prestaties van het Tango-platform zijn ook bekend. De termijn ook. Exmar zou perfect in staat zijn een soort vork te geven over waar de Bonus zou kunnen landen, eventueel met de nodige disclaimers eraan toegevoegd. Men kiest er echter voor om dit niet te doen.

En dat is niet toevallig. Meneer Saverys wil deze informatie namelijk niet delen. Dat is nogal wiedes: in het beste geval zorgt een extra inkomst van 44 mUSD cash voor een extra waarde van ongeveer 0,76 USD per aandeel. Een zeer significant bedrag op een biedprijs van 11,50 EUR per aandeel. Bovendien komt er in vergelijking met de initiële waardering van de Bieder vorig jaar sowieso al 78 mUSD, oftewel 1,36 USD/aandeel aan waarde bij. Een totale mogelijke positieve impact van 2,12 USD/aandeel (!), je hoeft niet ver te zoeken naar de reden waarom Nicolas Saverys hier liever niet te veel over vertelt.

We gaan er bovendien vanuit dat deze summiere communicatie er pas is gekomen na externe druk van juristen en/of de regelgever, die mogelijks zal geëist hebben dat deze koersgevoelige info werd bekendgemaakt. Onmiddellijk weten we ook waarom de Bieder een tweetal weken lang geen aandelen meer had ingekocht op de beurs: hij had voorkennis. Die heeft hij overigens in onze ogen nog altijd, na dit veel te summiere persbericht.

Het begint ondertussen ridicule proporties aan te nemen hoe de Bieder zich blijft draaien en keren om toch maar de echte waarde van Exmar verborgen te houden. Consequent wordt goed nieuws onder de mat geveegd. Wij gaan ervan uit dat de Bonus die bekomen zal worden voor de Tango aan de bovenkant van de vork zit, simpelweg door het feit dat als die aan de onderkant zou hebben gezeten, de Bieder ons wél een inschatting zou hebben gegeven.

Ter info, vanuit de kant van ENI kwam op 7 februari een even summier persbericht dat stelde dat ENI (nog) niet akkoord kan gaan met de claim van Exmar dat het recht heeft op een nabetaling, gezien de oefening waarbij de actuele performance getoetst worden aan de targets, om zo de prijsaanpassing te betalen, nog dient te gebeuren. Ook hier krijgen we spijtig genoeg geen indicatie van wanneer dit zal gebeuren en wat de targets exact zijn. Dit neemt de relevantie van het persbericht van Exmar echter niet weg. ENI geeft enkel aan dat de claim van Exmar te vroeg komt, omdat hij nog niet gesubstantieerd is, niet dat hij in beginsel incorrect is.

“With reference to the Congo FLNG project and to Exmar’s press release dated 5 February 2025, Eni does not agree with Exmar’s statement regarding its alleged accrued entitlement to a positive price adjustment under the relevant contract, as the conditions for such adjustment are yet to be assessed pursuant to such contract.” (ENI Persbericht – 07/02/2025)

We wachten met spanning op de Prospectus en hopen daar een duidelijkere inschatting te krijgen van de targets van de Tango, de huidige operationele performance en de verwachte timings voor de afrekening van de nabetaling.

Een nieuwe dag, een nieuwe meevaller voor Exmar dus. Het goede nieuws blijft maar komen, de Bieder en het bedrijf zelf proberen het steeds opnieuw onder het tapijt te borstelen. Dat tapijt staat echter ondertussen al volledig bol van al het goede nieuws dat is weggemoffeld. Wij laten ons niet afleiden. Keer op keer krijgen we de bevestiging dat Exmar veel meer waard is dan dit lage opportunistische bod doet vermoeden. Wij blijven verder alle informatie analyseren en dit met u delen. Afgaande op de timing van vorige keer, verwachten we dat de nieuwe prospectus niet meer lang op zich zal laten wachten. We zijn benieuwd naar de spitsvondigheden die we hierin zullen terugvinden en zullen ook hiervan een volledige analyse voor u maken. Zodat u zelf op basis van onafhankelijke informatie kunt bepalen wat te doen met uw aandelen Exmar! En u niet uitsluitend moet afgaan op de summiere, onvolledige en soms zelfs ronduit misleidende informatie die komt van de Bieder en het bedrijf zelf.